در حاشیه " خبر ویژه کیهان" و گروه های پوششی 1
در حاشیه " خبر ویژه کیهان" و گروه های پوششی 1
روزنامه کیهان در تاریخ چهارشنبه 15 مهر 1388- شماره 19481 در صفحه 2 در مطلبی با عنوان " خبر ویژه : تشنج در دانشگاه نشد، برويد سراغ معلمان! " در راستای " توهم توطئه " که غالبا ساخته و پرداخته ذهن های ساده و بسیط و فاقد قدرت و توانایی تحلیل و درک است اشاره ای رمزوار به دو فعال صنفی معلمان ( علی اکبر باغانی و علی پورسلیمان ) نموده است !
« تشنج در دانشگاه نشد، برويد سراغ معلمان! (خبر ويژه)راديو فردا- ارگان رسمي سازمان سيا- پس از ناكامي پروژه تشنج در دانشگاه ها، سراغ پروژه معلمان رفت. سايت راديو فردا طي چند تحليل و گزارش به گفت وگو با چند تن از اعضاي گروه پوششي «كانون صنفي معلمان» كه در برخي تجمعات ضد انقلابي سال هاي گذشته بازداشت شده اند پرداخت و در پوشش مسائل صنفي معلمان و مشكلات آموزش و پرورش، طبق معمول به پروژه هاي ضد انقلابي سازمان متبوع خود پرداخت.ارگان سازمان سيا، مقدمه دو تحليل و گزارش خود را به گزارش روزنامه شبه اقتصادي «سرمايه» اختصاص داد. سرمايه به مدير مسئولي عبده تبريزي (رئيس سازمان بورس در دولت خاتمي) منتشر مي شود و سردبير آن سعيد ليلاز به خاطر ايفاي نقش در آشوب اخير دربازداشت به سر مي برد. حسين رسام تحليل گر ارشد سفارت انگليس در دادگاه از سعيد ليلاز ، ابطحي و عطريانفر به عنوان كساني كه طي چند سال گذشته از طريق مراوده با آنها به جمع آوري اطلاعات پرداخته ياد كرد.راديو فردا پس از استناد به گزارش روزنامه سرمايه، به گفتگو با اعضاي گروهك كانون صنفي (علي اكبر-ب و علي -پ) پرداخت. اين دو نفر پس از اشاره به مسائل صنفي و معيشتي معلمان، وارد موضوع آشوب هاي پس از انتخابات شدند. علي اكبر-ب با بيان اينكه به آينده خوش بين نيست، به وزير كشور حمله كرد و سپس ادعا كرد آزادي وجود ندارد و اگر قرار است اوضاع درست شود، بايد انتخابات آزاد وجود داشته باشد! راديو فردا براي گفت وگو با نامبرده تيتر «اميدي به بهبود وضعيت معلمان نيست» را برگزيد.گفتني است برخي از اعضاي گروهك ياد شده همزمان با چند حزب افراطي مدعي اصلاحات و گروهك هاي چپ نماي مقيم خارج ارتباط ارگانيك دارند و از مسائل صنفي فرهنگيان صرفاً به عنوان طعمه فريب و جذب نيرو استفاده مي كنند. اين در حالي است كه مسائل صنفي و معيشتي فرهنگيان در دولت همسو با افراطيون، كاملاً در حاشيه قرار داشت و با شكل گيري دولت عدالتخواه، مسائل صنفي مذكور با اهتمام و جديت به مراتب بيشتري پيگيري شده است ».
در این موضوع ذکر چند نکته مهم است :
1-به نظر می رسد زدن اتهام بدون دلیل و مدرک و دروغ پراکنی ، یک سنت در جریده کیهان شده است .
روزنامه کیهان با استناد به کدامین شواهد و مدارک رابطه این فعالان را با گروهك هاي چپ نماي مقيم خارج ارتباط و آن هم به صورت ارگانیک کشف نموده است ؟
آیا اگر کسی نسبت به وضعیت موجود انتقاد کرد باید و ناگزیر او را متصل به خارج کرد ؟
آیا بهتر نیست به جای این گونه سخنان که از نظر من به " لمپنیسم فرهنگی " تعبیر می شود از منطق و دلیل استفاده کرد ؟
2- گردانندگان روزنامه کیهان و مشابه لابد فراموش کرده اند که اولین تجمع اعتراضی و فراگیر پس از انقلاب اسلامی توسط تشکل " سازمان معلمان ایران " و در دی ماه1380 در مرکز تربیت معلم شهید باهنر تهران - مقارن با دولت اصلاحات - برگزار شد و بلافاصله و در همان روز چند تن از اعضای شورای مرکزی این تشکل به دادگاه انقلاب فراخوانده شدند !
منتهی فرقش این بود که حداقل در آن زمان ، وزارت آموزش و پرورش ، برای ما در هیات های رسیدگی به تخلفات پرودنده ای تشکیل ندادند ، اگرچه فعالان صنفی و مدنی معلمان بارها برای ادای توضیحات در آن ها حاضر شدند !
و جالب است که در همان زمان برخی از اصلاحیون ، فعالان معلمان را به زدن توپ به دروازه خودی متهم می کردند ...
شاید روزنامه کیهان فراموش کرده است زمانی که معلمان در آن سال و در جلوی مجلس اصلاحات جمع شدند و بعضا به سوی نمایندگان مجلس سکه پرتاب کردند با استقبال و خوشحالی زاید الوصف این افراد روبه رو شد !
حتی برخی از جریانات این گونه تفسیر کردند که این مجلس فاقد پایگاه مردمی است و آن حرکت ناپسندیده و ناشی از خشم و احساسات معلمان را " حرکت مردمی و خود جوش " نامیدند !
مگر نمایندگان مجلس ششم از فیلتر شورای نگهبان عبور نکرده بودند و سرانجام مهر تایید شورای نگهبان آنان را به ظاهر نماینده قانونی ملت نساخته بود ؟
پس چرا این حرکت مورد سوال روزنامه کیهان و مشابه قرار نگرفت ؟
چرا روزنامه کیهان این حرکت ( پرتاب سکه به سوی نمایندگان ) را تقبیح نکرد ؟آیا اگر و مثلا در مجلس هفتم و یا هشتم این حرکت تکرار می شد کیهان چه عکس العملی نشان می داد ؟
3-برخی از فعالان صنفی مانند آقایان ذاتی و بهشتی در زمان دولت اصلاحات به زندان رفتند !
آیا کیهان این روزنامه مردمی آن را فراموش کرده است ؟ !
4- بنده در گفت و گوی خود گفته بودم که فشار بر فعالان معلمی در 4 سال دوره آقای احمدی نژاد بیشتر شده است و فضای پس از انتخابات در تشدید این محدودیت ها موثر بوده است !
آیا واقعیت ها این را تایید نمی کنند ؟
آیا عدم رسیدگی به شکایت سازمان معلمان ایران از وزرات کشور و نیز عدم تمدید مجوز فعالیت کانون صنفی معلمان نامش محدودیت نیست ؟
" سخن معلم " در 20 خرداد 1388 در مطلبی خطاب به وزیر وقت آموزش و پرورش چنین گفت :
« .... برای اولین بار و به صورت رسمی و علنی وزیر آموزش و پرورش سخن از برخورد رسمی با تشکل های معلمان از طریق هیات های رسیدگی به تخلفات اداری راند !
آیا سخنان خود را در نشست هیات های رسیدگی به تخلفات در مشهد و در سال قبل از یاد برده اید ؟
برای اولین بار و در دولت شما در یک روز ( 23 اسفند سال 85 ) بیش از 1000 معلم بازداشت و روانه بازداشت گاه ها شدند و وزیر این دولت از این مساله اظهار بی اطلاعی کرد !
برای اولین بار و در دولت شما بیش از 300 معلم گرفتار انواع مجازات های اداری شدند !
برای اولین بار و در دولت شما برای خواباندن اعتراض معلمان ، بیانیه یک تشکل جعل و از طریق کانال های اداری به مدارس فرستاده شد !
برای اولین بار معلمان این کشور به جای گرفتن پاسخ در مقابل مطالبه حق متهم به جاسوسی و ... شدند !
آیا طلب حق پاسخش دشنه و دشنام خواهد بود ؟
اگر شما توانایی اداره یک مجموعه را ندارید بیگانگان چه کنند ؟!
مسائل آموزش و پرورش آن قدر که شما فکر می کنید پیچیده نیست !
شما توانایی فهم و تحلیل و پیدا کردن راه حل برای آن ها را ندارید !
متن کامل را این جا بخوانید :
پوست تخمه را چه کسانی فروختند ؟! چهارشنبه بیستم خرداد 1388 14:12
ما به عنوان اعضای سازمان معلمان ایران - در سطحی نگری گردانندگان این روزنامه همین بس که تفاوت دو تشکل " کانون صنفی معلمان و سازمان معلمان را تشخیص نمی دهند - اگرچه به " اصلاح طلبی ریشه دار و عمیق " باور داریم اما سعی کرده ایم صفت " استقلال " را در دو بعد " نظر " و " عمل " رعایت کنیم .
آیا دولتی که سال هاست از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری به انحاء گوناگون سرباز زده است و نزدیک انتخابات افزایشی را تحت عنوان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری جا زد و بیش از یک و نیم سال حتی از اجرای ناقص قانون سرباز زد و قانون برنامه چهارم توسعه را به راحتی و با توجیهات مختلف زیر پا نهاد و حتی به سخنان نمایندگان مجلس و دیوان عدالت اداری توجهی نکرد را می توان " عدالت خواه " نامید ...
کیهانیان !
اگر سخن ما را قبول ندارید ؛ کافی است بدون اسم و رسم و بدون تمهیدات و مقدمات قبلی حداقل سری به مدارس و اتاق دبیران و آموزگاران بزنید تا متوجه پایگاه و جایگاه خود و نیز افکارتان در میان افکار عمومی شوید !
اگرچه شکایت از این روزنامه بر سیاق پیشنیان به جایی نخواهد رسید اما همان سخنان خود را که به وزیر آموزش و پرورش گفتیم رساتر از آن به شما خواهیم گفت :
اگر ....
« تشنج در دانشگاه نشد، برويد سراغ معلمان! (خبر ويژه)راديو فردا- ارگان رسمي سازمان سيا- پس از ناكامي پروژه تشنج در دانشگاه ها، سراغ پروژه معلمان رفت. سايت راديو فردا طي چند تحليل و گزارش به گفت وگو با چند تن از اعضاي گروه پوششي «كانون صنفي معلمان» كه در برخي تجمعات ضد انقلابي سال هاي گذشته بازداشت شده اند پرداخت و در پوشش مسائل صنفي معلمان و مشكلات آموزش و پرورش، طبق معمول به پروژه هاي ضد انقلابي سازمان متبوع خود پرداخت.ارگان سازمان سيا، مقدمه دو تحليل و گزارش خود را به گزارش روزنامه شبه اقتصادي «سرمايه» اختصاص داد. سرمايه به مدير مسئولي عبده تبريزي (رئيس سازمان بورس در دولت خاتمي) منتشر مي شود و سردبير آن سعيد ليلاز به خاطر ايفاي نقش در آشوب اخير دربازداشت به سر مي برد. حسين رسام تحليل گر ارشد سفارت انگليس در دادگاه از سعيد ليلاز ، ابطحي و عطريانفر به عنوان كساني كه طي چند سال گذشته از طريق مراوده با آنها به جمع آوري اطلاعات پرداخته ياد كرد.راديو فردا پس از استناد به گزارش روزنامه سرمايه، به گفتگو با اعضاي گروهك كانون صنفي (علي اكبر-ب و علي -پ) پرداخت. اين دو نفر پس از اشاره به مسائل صنفي و معيشتي معلمان، وارد موضوع آشوب هاي پس از انتخابات شدند. علي اكبر-ب با بيان اينكه به آينده خوش بين نيست، به وزير كشور حمله كرد و سپس ادعا كرد آزادي وجود ندارد و اگر قرار است اوضاع درست شود، بايد انتخابات آزاد وجود داشته باشد! راديو فردا براي گفت وگو با نامبرده تيتر «اميدي به بهبود وضعيت معلمان نيست» را برگزيد.گفتني است برخي از اعضاي گروهك ياد شده همزمان با چند حزب افراطي مدعي اصلاحات و گروهك هاي چپ نماي مقيم خارج ارتباط ارگانيك دارند و از مسائل صنفي فرهنگيان صرفاً به عنوان طعمه فريب و جذب نيرو استفاده مي كنند. اين در حالي است كه مسائل صنفي و معيشتي فرهنگيان در دولت همسو با افراطيون، كاملاً در حاشيه قرار داشت و با شكل گيري دولت عدالتخواه، مسائل صنفي مذكور با اهتمام و جديت به مراتب بيشتري پيگيري شده است ».
در این موضوع ذکر چند نکته مهم است :
1-به نظر می رسد زدن اتهام بدون دلیل و مدرک و دروغ پراکنی ، یک سنت در جریده کیهان شده است .
روزنامه کیهان با استناد به کدامین شواهد و مدارک رابطه این فعالان را با گروهك هاي چپ نماي مقيم خارج ارتباط و آن هم به صورت ارگانیک کشف نموده است ؟
آیا اگر کسی نسبت به وضعیت موجود انتقاد کرد باید و ناگزیر او را متصل به خارج کرد ؟
آیا بهتر نیست به جای این گونه سخنان که از نظر من به " لمپنیسم فرهنگی " تعبیر می شود از منطق و دلیل استفاده کرد ؟
2- گردانندگان روزنامه کیهان و مشابه لابد فراموش کرده اند که اولین تجمع اعتراضی و فراگیر پس از انقلاب اسلامی توسط تشکل " سازمان معلمان ایران " و در دی ماه1380 در مرکز تربیت معلم شهید باهنر تهران - مقارن با دولت اصلاحات - برگزار شد و بلافاصله و در همان روز چند تن از اعضای شورای مرکزی این تشکل به دادگاه انقلاب فراخوانده شدند !
منتهی فرقش این بود که حداقل در آن زمان ، وزارت آموزش و پرورش ، برای ما در هیات های رسیدگی به تخلفات پرودنده ای تشکیل ندادند ، اگرچه فعالان صنفی و مدنی معلمان بارها برای ادای توضیحات در آن ها حاضر شدند !
و جالب است که در همان زمان برخی از اصلاحیون ، فعالان معلمان را به زدن توپ به دروازه خودی متهم می کردند ...
شاید روزنامه کیهان فراموش کرده است زمانی که معلمان در آن سال و در جلوی مجلس اصلاحات جمع شدند و بعضا به سوی نمایندگان مجلس سکه پرتاب کردند با استقبال و خوشحالی زاید الوصف این افراد روبه رو شد !
حتی برخی از جریانات این گونه تفسیر کردند که این مجلس فاقد پایگاه مردمی است و آن حرکت ناپسندیده و ناشی از خشم و احساسات معلمان را " حرکت مردمی و خود جوش " نامیدند !
مگر نمایندگان مجلس ششم از فیلتر شورای نگهبان عبور نکرده بودند و سرانجام مهر تایید شورای نگهبان آنان را به ظاهر نماینده قانونی ملت نساخته بود ؟
پس چرا این حرکت مورد سوال روزنامه کیهان و مشابه قرار نگرفت ؟
چرا روزنامه کیهان این حرکت ( پرتاب سکه به سوی نمایندگان ) را تقبیح نکرد ؟آیا اگر و مثلا در مجلس هفتم و یا هشتم این حرکت تکرار می شد کیهان چه عکس العملی نشان می داد ؟
3-برخی از فعالان صنفی مانند آقایان ذاتی و بهشتی در زمان دولت اصلاحات به زندان رفتند !
آیا کیهان این روزنامه مردمی آن را فراموش کرده است ؟ !
4- بنده در گفت و گوی خود گفته بودم که فشار بر فعالان معلمی در 4 سال دوره آقای احمدی نژاد بیشتر شده است و فضای پس از انتخابات در تشدید این محدودیت ها موثر بوده است !
آیا واقعیت ها این را تایید نمی کنند ؟
آیا عدم رسیدگی به شکایت سازمان معلمان ایران از وزرات کشور و نیز عدم تمدید مجوز فعالیت کانون صنفی معلمان نامش محدودیت نیست ؟
" سخن معلم " در 20 خرداد 1388 در مطلبی خطاب به وزیر وقت آموزش و پرورش چنین گفت :
« .... برای اولین بار و به صورت رسمی و علنی وزیر آموزش و پرورش سخن از برخورد رسمی با تشکل های معلمان از طریق هیات های رسیدگی به تخلفات اداری راند !
آیا سخنان خود را در نشست هیات های رسیدگی به تخلفات در مشهد و در سال قبل از یاد برده اید ؟
برای اولین بار و در دولت شما در یک روز ( 23 اسفند سال 85 ) بیش از 1000 معلم بازداشت و روانه بازداشت گاه ها شدند و وزیر این دولت از این مساله اظهار بی اطلاعی کرد !
برای اولین بار و در دولت شما بیش از 300 معلم گرفتار انواع مجازات های اداری شدند !
برای اولین بار و در دولت شما برای خواباندن اعتراض معلمان ، بیانیه یک تشکل جعل و از طریق کانال های اداری به مدارس فرستاده شد !
برای اولین بار معلمان این کشور به جای گرفتن پاسخ در مقابل مطالبه حق متهم به جاسوسی و ... شدند !
آیا طلب حق پاسخش دشنه و دشنام خواهد بود ؟
اگر شما توانایی اداره یک مجموعه را ندارید بیگانگان چه کنند ؟!
مسائل آموزش و پرورش آن قدر که شما فکر می کنید پیچیده نیست !
شما توانایی فهم و تحلیل و پیدا کردن راه حل برای آن ها را ندارید !
متن کامل را این جا بخوانید :
پوست تخمه را چه کسانی فروختند ؟! چهارشنبه بیستم خرداد 1388 14:12
ما به عنوان اعضای سازمان معلمان ایران - در سطحی نگری گردانندگان این روزنامه همین بس که تفاوت دو تشکل " کانون صنفی معلمان و سازمان معلمان را تشخیص نمی دهند - اگرچه به " اصلاح طلبی ریشه دار و عمیق " باور داریم اما سعی کرده ایم صفت " استقلال " را در دو بعد " نظر " و " عمل " رعایت کنیم .
آیا دولتی که سال هاست از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری به انحاء گوناگون سرباز زده است و نزدیک انتخابات افزایشی را تحت عنوان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری جا زد و بیش از یک و نیم سال حتی از اجرای ناقص قانون سرباز زد و قانون برنامه چهارم توسعه را به راحتی و با توجیهات مختلف زیر پا نهاد و حتی به سخنان نمایندگان مجلس و دیوان عدالت اداری توجهی نکرد را می توان " عدالت خواه " نامید ...
کیهانیان !
اگر سخن ما را قبول ندارید ؛ کافی است بدون اسم و رسم و بدون تمهیدات و مقدمات قبلی حداقل سری به مدارس و اتاق دبیران و آموزگاران بزنید تا متوجه پایگاه و جایگاه خود و نیز افکارتان در میان افکار عمومی شوید !
اگرچه شکایت از این روزنامه بر سیاق پیشنیان به جایی نخواهد رسید اما همان سخنان خود را که به وزیر آموزش و پرورش گفتیم رساتر از آن به شما خواهیم گفت :
اگر ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر