مسئولانی در آموزش و پرورش که به جای " مدیریت و برنامه ریزی " به فکر اسلامی کردن هستند

مسئولانی در آموزش و پرورش که به جای " مدیریت و برنامه ریزی " به فکر اسلامی کردن هستند
 ...

در حالی که مدير كل نوسازي مدارس استان تهران
با افتخار از 3 برابر شدن آمار احداث فضاهای آموزشی خبر می دهد اما یک منبع دیگر از " فروش مدارس روستایی خالی از دانش آموز به ساکنان محلی " خبر می دهد !

خبر اول را بخوانید :

« مدير كل نوسازي مدارس استان تهران: مدير كل نوسازي مدارس استان تهران:

احداث فضاهاي آموزشي 3 برابر رشد داشته است

خبرگزاري فارس: مدير كل نوسازي مدارس استان تهران گفت: احداث فضاهاي آموزشي نسبت به برنامه سوم توسعه 3 برابر رشد داشته است.

به گزارش باشگاه خبري فارس «توانا» به نقل از پايگاه اطلاع رساني وزارت آموزش و پرورش، امان‌الله عباسي با بيان اينكه در مهر امسال دولت و خيرين مدرسه‌ساز در تهران 273 پروژه آموزشي و پرورشي را با 2 هزار و 471 كلاس درس و 340 هزار مترمربع زيربنا به آموزش و پرورش تحويل داده‌اند، اظهار داشت: از 273 پروژه تحويل‌داده شده، 55 پروژه با تعداد 669 كلاس درس و 85 هزارمتر مربع از محل مشاركت خيرين مدرسه‌ساز و دولت احداث شده است.

وي اضافه كرد: طي اجراي برنامه سوم توسعه در زمينه احداث فضاهاي آموزشي، دولت 180 ميليارد تومان سرمايه‌گذاري كرده است كه اين ميزان در برنامه‌ چهارم به 580 ميليارد تومان رسيده كه با اين حساب رشد 3 برابري داشته است.

عباسي گفت: در 10 سال گذشته خيرين مدرسه ساز 660 پروژه آموزشي و پرورشي را به آموزش و پرورش تحويل داده‌اند كه سهم مشاركت خيرين در زمينه احداث فضاهاي آموزشي و پرورشي حدود 25 درصد بوده است ».

88/08/0

شماره:8807300203

خبر دوم را هم بخوانید :

گزارش خبری مهر /

فروش مدارس روستایی خالی از دانش آموز به ساکنان محلی

خبرگزاری مهر-گروه اجتماعی: در حالی که هنوز در برخی از نقاط کشور دانش آموزان در مدارس کپری درس می خوانند در برخی از روستاها مدارس نوساز خالی از دانش آموز وجود دارند که چوب حراج برای فروش آنها می زنند.

به گزارش خبرنگار مهر، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در پی اجرای طرح جهاد سازندگی در مناطق محروم و عقب افتاده، مدارس زیادی برای ترویج و تعلیم علم و دانش در روستاها و شهرهای کوچک ساخته شد که قطعا در ریشه کن کردن بی سوادی در این مناطق بسیار موثر بوده اند.

اما طی سالهای بعد و در اواخر دهه 70 به دلیل مهاجرت جمعیت روستایی به شهر بسیاری از این مناطق خالی از سکنه شده و به دنبال آن مدارس نیز دانش آموزان خود را از دست دادند به طوری که اگر تا پیش از این مدارس روستایی دارای جمعیت کثیر دانش آموز از روستاهای اطراف بود و با کمبود فضا و معلم روبرو می شد حالا کلاسها در هم ادغام شده و مدیران به دنبال یافتن دانش آموز از روستاهای دیگر هستند.

همین مسائل باعث ادغام بسیاری از مدارس در بخش یا مرکز روستا و موجب تعطیلی مدارس نواحی دیگر شده است. این مدارس برای سالهای متمادی بدون هیچ گونه نگهداری و مراقبت و استفاده آموزشی در گوشه و کنار ایران قرار گرفته اند تا اینکه دولت به رغم سرمایه گذاری در این نواحی به فکر فروش مدارس برای تبدیل به احسن کردن اموال و املاک خود شد.

نمونه این مدارس را پیش از این خبرگزاری مهر معرفی کرده بود. مدارس آسارای چالوس کرج که اکثرا به دلیل نبود دانش آموز تعطیل شدند یا مدارس روستاهای چالوس که به رغم سرمایه گذاری خیرین مدرسه ساز طی سالهای گذشته، این روزها بدون هیاهیوی دانش آموزان منتظر واگذاری به بخش های دیگر از جمله مسافرتخانه ها و هتل های جاده ای هستند.

ساخت بی حد و حساب مدارس در برخی از روستاها در حالی روی می دهد که هنوز برخی از دانش آموزان مناطق مرزی و محروم در مدارس کپری و نامناسب درس می خوانند و از کمبود وسایل آموزشی رنج می برند.

فریدون واسعی مدیرکل دفتر حقوقی وزارت آموزش و پرورش در این باره به مهر گفت: هیچ کس حق فروش مدارس را به شکل خودسرانه ندارد چون فضای آموزشی متعلق به دولت است و کسی نمی تواند املاک دولتی را بفروشد."

اما هم اکنون بسیاری از مدارس روستایی که طی 6 تا 8 سال گذشته ساخته شده یا با قیمتهای بسیار کمتر از قیمت تمام شده ساختمان و زمین به ساکنان محلی فروخته شده اند یا همچنان بدون حضور دانش آموز خاک می خورند.

معاون عمرانی وزیر و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس نیز در این باره به مهر می گوید: "سازمان نوسازی مدارس قبل از شروع طرح مطالعاتی ساخت یک مدرسه حتما مکان سنجی و نیاز سنجی می کند و پس از تصویب در مراجع ذی صلاح که استانداری نیز جزوه آن است، ساخت مدرسه را آغاز می کند."

مرتضی رئیسی می افزاید: "در روستاها نیز حتما استانداری ها باید اعلام نیاز کند و ما خودسرانه اقدام به ساخت مدرسه نمی کنیم."

رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در پاسخ به این سئوال که تکلیف مدارسی که هم اکنون کاربری خود را از دست داده اند، چه می شود؟ گفت: ما تنها مسئول ساخت مدرسه هستیم و پس از آن اختیارات از حوزه ما خارج و به معاونت حقوقی و املاک وزارت آموزش و پرورش واگذار می شود.

اگرچه سالانه اعتبارات زیادی صرف ساخت و تجهیز مدارس در روستاها و شهرهای کوچک می شود تا فرزندان این مرز و بوم از نعمت یادگیری محروم نمانند اما باید این اعتبارات به درستی صرف شود تا از یک سو بخشی از کشور بدون مدرسه و با کلاس های کپری اداره نشود و از طرف دیگر منابع بیت المال هدر نرود ».

 

این دو خبر و فارغ از آن چه مقام حقوقی وزارت آموزش و پرورش می گوید مقایسه آن ها گویای یک چیز است :

" بی برنامگی " !

درست حالت این قضیه در توزیع نیروی انسانی و مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش وجود دارد .

تراکم و ترافیک نیرو در یک قسمت و بر عکس کمبود نیرو در بخش دیگر !

اما مشکل مهمی که در این جا رخ می نماید این است که با این نحوه مدیریت و برنامه ریزی ، آیا در آینده کسی به عنوان " خیر و نیکوکار " انگیزه کمک را خواهد داشت ؟

آیا کمی نیازسنجی و آینده نگری توسط مسئولان نمی توانست مانع از این گونه معضلات شود ؟

اما مساله این است که مشکل مسئولان در حال حاضر مسائلی این چنین نیست !

مهم نیست که دانش آموزان در مدارس کپری درس می خوانند و یا مدارس خالی در حال واگذاری است و ...

مشکل مسئولان این است که وزیر زن باشد و یا مرد !

مشکل از نظر این مسئولان دینی کردن برنامه ها و اسلامی کردن مدارس است و بس !