پس لرزه های اجرای دستور العمل سامان دهی نیروی انسانی ...
آموزش و پرورش در مسیر سقوط به دوران " پیش از روزمرگی
" ... مسئولان به کجا می روند ؟
با وجود اعلام منابع رسمی آموزش و پرورش و مرتبط با آن در مورد وجود نیروهای مازاد ، اما به نظر می رسد که امسال برخی مناطق تهران با کمبود نیرو نیز مواجه شده اند !
به عنوان نمونه در منطقه 9 تهران ، امسال در برخی مقاطع حق التدریس به نیروهای رسمی داده شده است .
حتی شنیده می شود که تعدادی از مناطق ، برخی نیروهایی که تقاضای بازنشستگی پیش از موعد کرده اند یا موافقت نشده و یا این که دوباره به کار فراخوانده شده اند .در مدارسی که امسال من در شهریار تدریس می کنم شاید قریب نیمی از نیروها به صورت غیر موظف اشتغال به کار دارند !
چرا چنین شده است ؟
در حالی که سخن از نیروهای مازاد رانده می شود و نیز برخی از نیروها با بازنشستگی پیش از موعد از چرخه آموزش و پرورش خارج می شوند ارائه حق التدریس و یا اعزام نیرو توسط شرکت های واسطه و یا خدمات آموزشی چه محمل و یا منطقی می تواند داشته باشد ؟
به عبارت دیگر ، درست است که نیروها با بازنشستگی پیش از موعد از فرآیند و چرخه مالی آموزش و پرورش خارج می شوند اما در هر صورت همه این ها از منبع عمومی یعنی بیت المال تامین می شوند .
گذشته از آن ، بسیاری از نیروهایی که از طریق شرکت های واسطه برای خدمت در آموزش و پرورش معرفی می شوند اصولا فاقد معیارها و شاخص های لازم برای تصدی حرفه " معلمی " هستند و پیش بینی می شود در صورت ادامه این روند ، بحرانی در آینده فراتر از حال آن را دربگیرد !
در واقع ، عدم پیش بینی های مناسب و علمی در مورد سامان دهی نیروی انسانی و نیز شتاب و عجله فراوان برای برون رفت از وضعیت موجود باعث شده است که به اصلی ترین هدف دستور العمل سامان دهی نیروی انسانی که به نوعی ایجاد توازن و تعادل در توزیع نیرو بود نه تنها پرداخته نشود بلکه عوارض اجرای ناقص همراه با برخی از مشکلاتی که این دستور العمل از ابتدا با خود داشت ؛ سبب شده است تا مشکلاتی نظیر افزایش جمعیت کلاس ها که مستقیما بر رضایت شغلی معلمان و نیز کیفیت آموزش تاثیر می گذارد، عدم انباشت تجربه از طریق اعمال وسیع و بی حد وحساب بازنشستگی پیش از موعد و ورود نیروهای بعضا فاقد کیفیت به آموزش و پرورش ، فرسودگی شغلی از طریق ممانعت از اجرای قانون تقلیل ساعت برای همکارانی که بیش از 20 سال تجربه آموزشی دارند و ده ها مسائل دیگر باعث شده است تا وضعیت آموزش و پرورش در حال حاضر به پیش از روزمرگی سقوط کند !
و مسئولیت این اقدامات با کسانی است که با اقدامات و برنامه های غلط و فاقد پشتوانه علمی نه تنها باری از این دستگاه برنداشته اند که بار مضاعف و تقریبا غیر قابل جبرانی را بر ساختار و محتوای آن تحمیل کرده اند...
آموزش و پرورش در مسیر سقوط به دوران " پیش از روزمرگی
" ... مسئولان به کجا می روند ؟
با وجود اعلام منابع رسمی آموزش و پرورش و مرتبط با آن در مورد وجود نیروهای مازاد ، اما به نظر می رسد که امسال برخی مناطق تهران با کمبود نیرو نیز مواجه شده اند !
به عنوان نمونه در منطقه 9 تهران ، امسال در برخی مقاطع حق التدریس به نیروهای رسمی داده شده است .
حتی شنیده می شود که تعدادی از مناطق ، برخی نیروهایی که تقاضای بازنشستگی پیش از موعد کرده اند یا موافقت نشده و یا این که دوباره به کار فراخوانده شده اند .در مدارسی که امسال من در شهریار تدریس می کنم شاید قریب نیمی از نیروها به صورت غیر موظف اشتغال به کار دارند !
چرا چنین شده است ؟
در حالی که سخن از نیروهای مازاد رانده می شود و نیز برخی از نیروها با بازنشستگی پیش از موعد از چرخه آموزش و پرورش خارج می شوند ارائه حق التدریس و یا اعزام نیرو توسط شرکت های واسطه و یا خدمات آموزشی چه محمل و یا منطقی می تواند داشته باشد ؟
به عبارت دیگر ، درست است که نیروها با بازنشستگی پیش از موعد از فرآیند و چرخه مالی آموزش و پرورش خارج می شوند اما در هر صورت همه این ها از منبع عمومی یعنی بیت المال تامین می شوند .
گذشته از آن ، بسیاری از نیروهایی که از طریق شرکت های واسطه برای خدمت در آموزش و پرورش معرفی می شوند اصولا فاقد معیارها و شاخص های لازم برای تصدی حرفه " معلمی " هستند و پیش بینی می شود در صورت ادامه این روند ، بحرانی در آینده فراتر از حال آن را دربگیرد !
در واقع ، عدم پیش بینی های مناسب و علمی در مورد سامان دهی نیروی انسانی و نیز شتاب و عجله فراوان برای برون رفت از وضعیت موجود باعث شده است که به اصلی ترین هدف دستور العمل سامان دهی نیروی انسانی که به نوعی ایجاد توازن و تعادل در توزیع نیرو بود نه تنها پرداخته نشود بلکه عوارض اجرای ناقص همراه با برخی از مشکلاتی که این دستور العمل از ابتدا با خود داشت ؛ سبب شده است تا مشکلاتی نظیر افزایش جمعیت کلاس ها که مستقیما بر رضایت شغلی معلمان و نیز کیفیت آموزش تاثیر می گذارد، عدم انباشت تجربه از طریق اعمال وسیع و بی حد وحساب بازنشستگی پیش از موعد و ورود نیروهای بعضا فاقد کیفیت به آموزش و پرورش ، فرسودگی شغلی از طریق ممانعت از اجرای قانون تقلیل ساعت برای همکارانی که بیش از 20 سال تجربه آموزشی دارند و ده ها مسائل دیگر باعث شده است تا وضعیت آموزش و پرورش در حال حاضر به پیش از روزمرگی سقوط کند !
و مسئولیت این اقدامات با کسانی است که با اقدامات و برنامه های غلط و فاقد پشتوانه علمی نه تنها باری از این دستگاه برنداشته اند که بار مضاعف و تقریبا غیر قابل جبرانی را بر ساختار و محتوای آن تحمیل کرده اند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر