کجا بودیم ... به کجا رسیدیم !

درآمدی کوتاه به عامل " سابقه " در انتخاب وزیر آموزش و پرورش ...
ونگاهی گذرا به زندگی " دکتر غلامحسین شکوهی "
کجا بودیم !
به کجا رسیدیم ...

با این که مدت زیادی تا بازگشایی مدارس نمانده است هنوز خانواده یک میلیون نفری دولت فاقد وزیر است !
هر چند در سیستم روزمره و فاقد خلاقیت امروز بودن و یا نبودن وزیر نیز تفاوت چندانی در نوع و مسیر حرکت نخواهد داشت !
اخیرا در سخنان منتقدان معرفی خانم کشاورز و به تازگی خانم آلیا صحبت زیادی در مورد عامل " سابقه " می شود !
گویا دانش فنی و راهبردی در سطوح مدیریت کلان از نظر این منتقدان غایب است و آن ها سعی می کنند تحت این گونه الفاظ و کلمات نیات سیاسی خود را پنهان کنند !
همان گونه که مستحضرید آقای دکتر " غلامحسین شکوهی " که به حق باید او را پدر تعلیم و تربیت نوین ایران نامید و نگارنده مدت کوتاهی را در محضر درس ایشان گذرانده است در اوایل انقلاب و در دولت آقای مهندس بازرگان مدت کوتاهی را در پست وزارت آموزش و پرورش گذراند .
برای این که مشخص شود ایشان چه مراحلی را پشت سر گذارده و اصولا مفهوم " سابقه " به چه چیزی اطلاق می شود لازم دانستم که نگاهی کوتاه به زندگی تحصیلی و حرفه ای ایشان از زبان آقای " محمد رضا بهنیا " داشته باشم .
هر چند برخی خوانندگان ممکن است بگویند که شرایط عوض شده و باید به واقعیت ها توجه کرد اما واقعیت مهم آن است که سیستم تعلیم و تربیت حداقل در این سه دهه از مسیر اصلی خود منحرف شده است و به جای آن که با تحولات جهانی و منطقه ای هماهنگ شویم تحت عنوان " واقع نگری " توقعات خود را عملا پایین آورده و از آن دور شده ایم !
وزرایی که پس از انقلاب در آموزش و پرورش منصوب شدند اکثرا " سیاسی " بودند و علی رغم دادن شعار مبنی بر " غیر سیاسی " بودن ؛ در عمل امور بر همان مدار چرخید ...
یک زندگی
دکتر غلامحسین شکوهی در سال 1305 در قصبه خوسف ، واقع در 35 کیلومتری جنوب غربی بیرجند متولد شد. پدرایشان مردی بیسواد و مادرش کوره سوادی در حد خواندن قرآن داشت. زندگی آنها به سختی می گذشت و پدر مسئول تامین معاش یک خانواده شش نفری بود. در سن 7 سالگی، در مدرسه ابن حسام خوسف به تحصیل پرداخت و دوره چهارساله مدرسه مذکور را در سال 1315 به پایان برد. در آن روزها بیرجند فقط تحصیلات تکمیل دبستانی و دبیرستانی داشت، لیکن بعد مسافت و عدم وجود ماشین سبب شد که یک سال ترک تحصیل اجباری نماید. در سال 1316 با الاغ به بیرجند آمد و دنباله تحصیلات ابتدایی را در مدرسه تدین و دوره تربیت معلم را در دانشسرای مقدماتی ( در سال 1323) به پایان برد و شاگرد سوم شد.وی از بدو ورود خود به بیرجند، با چیز ناشناخته ای به نام برق آشنا شد که کوچه های سنگفرش بیرجند را روشن کرده بود، و نیز اظهار می دارد که هر آینه اگر شوق مفرط به تحصیل نبود، یقینا دوری از خانواده و مسائل دیگر را نمی توانست تحمل کند.
شکوهی در مهرماه 1323 خدمات آموزشی خود را در روستای گل، که از توابع بخش خوسف شهرستان بیرجند محسوب می شد، آغاز نمود و در سال 1328، بنا به تقاضای خود و به منظور خدمت و تکفل مادر به خوسف منتقل شد. در سال 1328 مادر ایشان فوت نمود و او ناچار شد خدمت وظیفه را بگذراند، دوره وظیفه آموزشی را در دانشکده افسری و بقیه خدمت را در اصفهان گذرانید.
پس از پایان دوره سربازی به مدت دو سال در دبیرستان های بیرجند به تدریس پرداخت و با تکمیل دوره دبیرستان ( کلاس ششم ادبی) و داشتن 5 سال سابقه خدمت و امتیازات لازم فرهنگی و به استناد قانونی ( که دیپلمه های دانشسراهای مقدماتی که دارای دیپلم کامل هستند، می توانند" بدون کنکور" وارد دانشسرای عالی تربیت معلم شوند) در سال 1332 با استفاده از حقوق آموزگاری به دانشسرای عالی راه یافت. وی با کوشش قابل تحسینی در سال 1335 به اخذ لیسانس در رشته ادبیات فارسی و با رتبه اول نایل آمد؛ رساله لیسانس ایشان شرح حال، ذکر آثار و نمونه اشعار ابن حسام خوسفی بود.
دکتر شکوهی با شناختی که از یکی از هم کلاسی های دوران تحصیل خود ( یعنی خانم صغری سره) در دانشکده ادبیات داشت، با وی ازدواج کرد و با او به جهت ادامه خدمت در آموزش و پرورش بیرجند روانه این شهرستان شد.
شکوهی در آذر ماه 1336 ، بر اساس قانونی که در مجلس شورای ملی گذشته بود، در عداد دانشجویان رتبه اول به همراه همسرش عازم کشور سوئیس شد. در آن زمان زبان فرانسه از رونق خاصی برخوردار بود و یا به عبارت دیگر،کمتر در مدارس زبان انگلیسی تدریس می شد. از این رو اکثر فارغ التحصیلان لیسانس به کشورهای اروپایی فرانسه زبان عازم می شدند. شکوهی نیز در دانشگاه ژنو به ادامه تحصیل پرداخت و در اسفند ماه 1341 به دریافت دکترای علوم تربیتی نایل گردید. خانم سره نیز در ایام تحصیل شوهرش در دو رشته " آموزش خردسالان" و " تعلیم و تربیت کودکان عقب مانده ذهنی" دیپلم تخصصی دریافت کرد. اما، خانم سره، با کمال تاسف، در سال 1380 بدرود حیات گفت و دکتر شکوهی را تنها گذاشت؛ گرچه فرزندان و داماد فرهیخته ایشان در خدمت پدرهستند.
ثمره ازدواج دکتر شکوهی و خانم سره دو فرزند پسر به نام های فرشید و فرزین و یک فرزند دختر به اسم مهشید داشت. فرشید شکوهی فوق لیسانس برق، فرزین شکوهی مهندس شیمی و مهشید شکوهی به اخذ دکترای طراحی از دانشگاه شفیلد انگلستان نایل شده و در دانشگاه هنر به امور آموزشی و پژوهشی اشتغال دارد.
دکتر شکوهی پس از بازگشت به ایران، در وزارت آموزش و پرورش با سمت کارشناس اداره کل مطالعات و برنامه ها و پس از چندی در سمت ریاست اداره تحقیق و ارزش یابی خدمات خود را آغاز نمود. وی همزمان در دانشسرای عالی سپاه دانش و دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت و در اداره یاد شده وظیفه آزمون سپاهیان دانش که قصد استخدام در وزارت آموزش و پرورش برای آموزگاری داشتند، بر عهده داشت.
کنفرانس کشورهای فرانسه زبان ، سالن شهرداری پاریس . ایستاده از چپ ، ردیف اول : گاستون میالاره ، موریس دوبس ، ... ، ساموئل رولر ، روژه گال . ایستاده از چپ ، ردیف دوم ، نفر ششم : دکتر غلامحسین شکوهی ( پاریس 1961 )