۱۳۸۸ مرداد ۳۰, جمعه

استعفای دبیر کل سازمان معلمان ایران

به نام خدا
نازک آرای ساق گلی
که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا !
به برم می شکنند !
دوستان و همکاران عزیز شورای مرکزی
از این که به جهت عدم تشکیل مجمع عمومی سازمان ، شما را مخاطب قرار داده ام عذر خواهی می کنم !
زمزمه های اعتراضی سال های پس از جنگ را به خاطر دارید ؟
سازمان ما در آن شرایط شکل گرفت و در این مدت کوتاه چه دوران پر فراز و نشیبی را طی کرده است !
منطقه ۱۶ تهران ، شورای مرکزی و دبیر کلی سازمان بستر فعالیت های بنده در کنار شما بوده و طی این مدت تمام تلاش و مساعی این جانب هدفی جز موفقیت سازمان معلمان در پی گیری خواسته هایش نداشته است !
به باور من ، حاصل تلاش ، هزینه ها و دستاوردهای جمعی ما به قدری بزرگ است که قطعا در تاریخ ثبت خواهد شد .
اینک و در این زمانه غریب با توجه به جمع بندی های خویش ، از سمت دبیر کلی سازمان استعفا داده و ضمن آرزوی موفقیت برای همه عزیزان سازمان ، از این تاریخ عمده فعالیت های خود را به صور دیگر مدنی و مسالمت آمیز سامان خواهم داد .
از آن جا که شخصا در مسیر تحولات ۳۰ سال اخیر به گونه ای کاملا آگاهانه قرار داشته ام و در یک دهه گذشته با فعالیت در سازمان معلمان درگیر مسائل جامعه و سازمان شده ام به صراحت اعلان می کنم :
آن که می خندد هنوز
خبر هولناک را
نشنیده است ....
علی رضا هاشمی سنجانی
سی ام مرداد یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت

هیچ نظری موجود نیست: