آموزش و پرورش و پازل احمدی نژاد ...
تا کنون آقای احمدی نژاد نام 6 نفر را به عنوان وزیر از طریق تلویزیون معرفی نموده است .
بر خلاف رویه مرسوم در این 30 سال برای اولین بار نام دو زن در میان افراد معرفی شده به چشم می خورد خانم فاطمه آجرلو به عنوان وزیر رفاه و خانم مرضیه وحید دستجردی به عنوان وزیر بهداشت .
البته از آقای احمدی نژاد که مطابق با عادت همیشگی و مالوف ایرانیان مبنی بر " غیر قابل پیش بینی بودن " و به عبارتی " بی برنامه بودن " این گونه عمل کرده است بیش از این هم انتظاری نبود !
برخی از صاحب نظران و کارشناسان عنوان کرده اند که با توجه به بحران مشروعیت دولت آقای احمدی نژاد ایشان با در پیش گرفتن یک عادت غیر مرسوم سعی کرده است تا آن بحران تا حدودی تحت الشعاع این چینش قرار گیرد و یا حداقل در میان قشر زنان که ببیش از نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند به کمی مقبولیت اجتماعی دست یابد .
این تحلیل می تواند تا حد زیادی واقع بینانه به نظر برسد !
آقای احمدی نژاد با هر نیت و انگیزه ای که این کار را انجام داده باشد در فضای جامعه مرد سالار ما امری بدیع و مثبت به شمار می آید ؛ هرچند اصلاح طلبان در دوره خود با توجیهات مختلف از انجام آن طفره رفتند و از ظرفیت های اجتماعی ایجاد شده به خوبی بهره نگرفتند !
اما سوال این است ، چرا با وجود آن که بیش از60 از وزراتخانه آموزش و پرورش را زنان تشکیل می دهند آقای احمدی نژاد تا کنون از معرفی وزیر زن برای این دستگاه مادر اجتناب کرده است ؟
به نظر می رسد شاید یکی از دلایل این مساله ناشی از این ذهنیت باشد که وزنه آموزش و پرورش در آن حد نیست تا آقای احمدی نژاد بخواهد با قرار دادن یک وزیر زن در راس این تشکیلات قطعات پازل خود را تکمیل کند !
صورت مساله چیست ؟
تجربه سه دهه پس از انقلاب نشان داده است که نه مجلس و نه بدنه معلمان از عملکرد وزرای آموزش و پرورش راضی نبوده اند !
در این میان به نظر می رسد که عملکرد آقای دکتر نجفی در میان وزرای دیگر کمی مقبول تر به نظر می رسد .
چرا چنین است ؟
می توان گفت در میان وزرای پس از انقلاب منهای دکتر شکوهی آقای دکتر نجفی واجد دو خصوصیت بوده اند : یکی تفکر علمی و سیستماتیک در حل مساله و دیگری روابط عمومی خوب .
این می توانسته است منجر به محبوبیت نسبی ایشان در میان فرهنگیان شود .
به عبارت دیگر ، در عرصه مدیریت برای مردم و جامعه ما زن بودن و یا مرد بودن تفاوت چندانی ندارد !
مهم توانایی مدیریتی و حل مساله به صورت علمی و عادلانه است . در واقع ، با آن که پوسته جامعه ما مدرن اما محتوای آن از قالب های سنت پیروی می کند اما جامعه شناسی رفتارهای اجتماعی ما موید این مساله است که مردم ما در عمل قالب های مدرنیته را بر اشکال سنتی آن ترجیح می دهند و در حوزه مدیریت کلان کسی را قبول دارند که به این قالب ها وفادار باشد .
واقعیت چیست ؟
اما در این میان نکته مهم آن است که روح حاکم بر دولت آقای احمدی نژاد از نوع علمی وتخصص مداری نیست !
در واقع ، افراد در کابینه دهم باید که یک مجری کامل و بدون انتقاد باشند !
هر چند هر وزیر باید و قاعدتا تابع سیاست های عملی رئیس جمهور باشد اما استقلال علمی و نظری در این دولت معنایی ندارد !
هر کس میزان و درجه متابعتش بیشتر باشد احتمال بقایش نیز بیشتر خواهد بود !
عملکرد آقای احمدی نژاد در این حداقل 4 سال نشان داده است که ایشان کسی را بالاتر از خود تحمل نمی کند !
فرهنگیان چه باید کنند ؟
با توجه به وضعیت موجود و نیز شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه این که چه کسی وزیر باشد برای فرهنگیان تفاوت چندانی نخواهد کرد !
هر چند وجود یک وزیر زن در آموزش و پرورش ممکن است " وظیفه مداری " را بر "رابطه مداری " قوت بخشیده و نیز تجربه جدیدی برای جامعه فرهنگیان برای رهایی از این روزمرگی مفرط باشد .
اما مساله مهم همان است که قبلا بر روی آن تاکید کرده ایم :
" مطالبه محوری "
فرهنگیان در هر شرایطی باید مطالبات خود را از دولت طلب کنند .
بسنده کردن به این مساله که این دولت مشکل و بحران مشروعیت دارد کافی نیست !
شاید بسط و توسعه این تفکر منجر به این شود که دولت خود را از سیل و تراکم این مطالبات در امان ببیند و از این رهگذر نوعی سپر و حفاظ اجتماعی نیز برای این دولت تشکیل شود !
احساس تنفر و یا برائت کافی نیست !
باید در راستای مطالبه محوری حرکت کرد .
و در این دولت بیشتر !
تا کنون آقای احمدی نژاد نام 6 نفر را به عنوان وزیر از طریق تلویزیون معرفی نموده است .
بر خلاف رویه مرسوم در این 30 سال برای اولین بار نام دو زن در میان افراد معرفی شده به چشم می خورد خانم فاطمه آجرلو به عنوان وزیر رفاه و خانم مرضیه وحید دستجردی به عنوان وزیر بهداشت .
البته از آقای احمدی نژاد که مطابق با عادت همیشگی و مالوف ایرانیان مبنی بر " غیر قابل پیش بینی بودن " و به عبارتی " بی برنامه بودن " این گونه عمل کرده است بیش از این هم انتظاری نبود !
برخی از صاحب نظران و کارشناسان عنوان کرده اند که با توجه به بحران مشروعیت دولت آقای احمدی نژاد ایشان با در پیش گرفتن یک عادت غیر مرسوم سعی کرده است تا آن بحران تا حدودی تحت الشعاع این چینش قرار گیرد و یا حداقل در میان قشر زنان که ببیش از نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند به کمی مقبولیت اجتماعی دست یابد .
این تحلیل می تواند تا حد زیادی واقع بینانه به نظر برسد !
آقای احمدی نژاد با هر نیت و انگیزه ای که این کار را انجام داده باشد در فضای جامعه مرد سالار ما امری بدیع و مثبت به شمار می آید ؛ هرچند اصلاح طلبان در دوره خود با توجیهات مختلف از انجام آن طفره رفتند و از ظرفیت های اجتماعی ایجاد شده به خوبی بهره نگرفتند !
اما سوال این است ، چرا با وجود آن که بیش از60 از وزراتخانه آموزش و پرورش را زنان تشکیل می دهند آقای احمدی نژاد تا کنون از معرفی وزیر زن برای این دستگاه مادر اجتناب کرده است ؟
به نظر می رسد شاید یکی از دلایل این مساله ناشی از این ذهنیت باشد که وزنه آموزش و پرورش در آن حد نیست تا آقای احمدی نژاد بخواهد با قرار دادن یک وزیر زن در راس این تشکیلات قطعات پازل خود را تکمیل کند !
صورت مساله چیست ؟
تجربه سه دهه پس از انقلاب نشان داده است که نه مجلس و نه بدنه معلمان از عملکرد وزرای آموزش و پرورش راضی نبوده اند !
در این میان به نظر می رسد که عملکرد آقای دکتر نجفی در میان وزرای دیگر کمی مقبول تر به نظر می رسد .
چرا چنین است ؟
می توان گفت در میان وزرای پس از انقلاب منهای دکتر شکوهی آقای دکتر نجفی واجد دو خصوصیت بوده اند : یکی تفکر علمی و سیستماتیک در حل مساله و دیگری روابط عمومی خوب .
این می توانسته است منجر به محبوبیت نسبی ایشان در میان فرهنگیان شود .
به عبارت دیگر ، در عرصه مدیریت برای مردم و جامعه ما زن بودن و یا مرد بودن تفاوت چندانی ندارد !
مهم توانایی مدیریتی و حل مساله به صورت علمی و عادلانه است . در واقع ، با آن که پوسته جامعه ما مدرن اما محتوای آن از قالب های سنت پیروی می کند اما جامعه شناسی رفتارهای اجتماعی ما موید این مساله است که مردم ما در عمل قالب های مدرنیته را بر اشکال سنتی آن ترجیح می دهند و در حوزه مدیریت کلان کسی را قبول دارند که به این قالب ها وفادار باشد .
واقعیت چیست ؟
اما در این میان نکته مهم آن است که روح حاکم بر دولت آقای احمدی نژاد از نوع علمی وتخصص مداری نیست !
در واقع ، افراد در کابینه دهم باید که یک مجری کامل و بدون انتقاد باشند !
هر چند هر وزیر باید و قاعدتا تابع سیاست های عملی رئیس جمهور باشد اما استقلال علمی و نظری در این دولت معنایی ندارد !
هر کس میزان و درجه متابعتش بیشتر باشد احتمال بقایش نیز بیشتر خواهد بود !
عملکرد آقای احمدی نژاد در این حداقل 4 سال نشان داده است که ایشان کسی را بالاتر از خود تحمل نمی کند !
فرهنگیان چه باید کنند ؟
با توجه به وضعیت موجود و نیز شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه این که چه کسی وزیر باشد برای فرهنگیان تفاوت چندانی نخواهد کرد !
هر چند وجود یک وزیر زن در آموزش و پرورش ممکن است " وظیفه مداری " را بر "رابطه مداری " قوت بخشیده و نیز تجربه جدیدی برای جامعه فرهنگیان برای رهایی از این روزمرگی مفرط باشد .
اما مساله مهم همان است که قبلا بر روی آن تاکید کرده ایم :
" مطالبه محوری "
فرهنگیان در هر شرایطی باید مطالبات خود را از دولت طلب کنند .
بسنده کردن به این مساله که این دولت مشکل و بحران مشروعیت دارد کافی نیست !
شاید بسط و توسعه این تفکر منجر به این شود که دولت خود را از سیل و تراکم این مطالبات در امان ببیند و از این رهگذر نوعی سپر و حفاظ اجتماعی نیز برای این دولت تشکیل شود !
احساس تنفر و یا برائت کافی نیست !
باید در راستای مطالبه محوری حرکت کرد .
و در این دولت بیشتر !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر