مشکل " اقتصاد آموزش و پرورش " با " پاسکاری " و " سیاست یک بام و دو هوا " حل نمی شود ! باید فکر دیگری کرد ...

یکی از مشکلاتی که آموزش و پرورش ما را احاطه و آن را تا حدودی از کار انداخته است " اقتصاد آموزش و پرورش " است .

به نظر می رسد که این موضوع باید ابتدا توسط کارشناسان علم اقتصاد مورد بررسی قرار گیرد و پس از تعریف و تبیین مساله راهی برای " حل مساله " گشوده شود .
می توان گفت اقداماتی که تاکنون انجام شده است نتوانسته است آن گونه که مورد انتظار است گره ای از مشکلات این دستگاه بزرگ را بگشاید .
اما در مجموع می توان گفت که این مشکل به تنهایی نیز نمی تواند علت موجده باشد !
در واقع ریشه های این مساله به دو موضوع مهم و راهبردی بر می گردد .
اول نگاه بیرونی که عمده آن به  " دستگاه ها و واحد های برنامه ریز " برمی گردد ، همان چیزی که به اعتراف همگان به  " نوع نگاه و نگرش به این دستگاه مصرف کننده بودجه " بر می گردد !
این نگاهی است که متاسفانه در دیدگاه اکثر مسئولان ریشه دوانده است و اصلاح آن به گذشت زمان و کار مستمر و پیگیر نیاز دارد .
اما مشکل دوم ، نوع نگاه و برداشت جامعه از کارکرد و یا عملکرد این دستگاه است .
متاسفانه سیستم اداره بر اساس آموزه های دولتی تاریخ مصرف آن  مدت هاست که به پایان رسیده است !
به نظر می رسد اکثریت جامعه نسبت به کارنامه آموزش رسمی نگرش مثبت و یا رضایت بخشی ندارند .
قبلا هم گفتیم که گردش مالی سالانه در موسسات غیر دولتی آموزشی به میلیاردها تومان می رسد .
در واقع به علت فقدان اعتماد به کارکرد دولتی و یا رسمی آموزش و پرورش ، آحاد جامعه نسبت به آن اعتمادی ندارند و حاضر نیستند که در آن سرمایه گذاری کنند و در عوض این مبالغ در جاهای دیگری که اکثرا  " کارکرد اقتصادی  " دارند مصرف می شود !
" اعتبار ( اجتماعی ) " مهم تر از " پول و یا بودجه " است و همین مساله احتمالا بر سایر کارکردهای  دستگاه تعلیم و تربیت نیز تاثیر خواهد گذاشت .
مهم ترین کاری که می توان در این زمینه انجام داد همانا مدیریت " احیای آن اعتبار از دست رفته " است .
البته این مساله فقط در یک " ظرف غیر سیاسی " رمز گشایی خواهد شد و ابزار آن همان پیشنهاد قبلی " سخن معلم " است که عبارت از طراحی یک " ظرفیت رسانه ای فراگیر و غیر دولتی " برای ایجاد ظرفیت های عظیم گفت و گو برای " ملی شدن مساله آموزش و پرورش " است و مهم این است که چنین اراده ای باید شکل بگیرد و الا با " شانتاژ رسانه ای " و بزرگنمایی شعار گونه گره ای گشوده نخواهد شد !
و از همه مهم تر این است که مسئولان باید مسئولیت این کار را بر عهده بگیرند به جای آن که بخواهند آن را در زمین فرودستان پاسکاری کنند و سیاست " یک بام و دوهوا " را در پیش بگیرند !
نظیر این خبر که در زیر می خوانید :
« عضو كميسيون آموزش مجلس در گفت‌وگو با فارس:
مديران مدارس اولياي دانش‌آموزان را در خصوص دريافت وجه قانع كنند
خبرگزاري فارس: عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس گفت: چنانچه لازم باشد مدارس براي پيشرفت آموزشي، وجوهي را از والدين دريافت كنند، مديران بايد طي جلساتي اولياي دانش‌آموزان را قانع كنند.
فرهاد بشيري در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي باشگاه خبري فارس «توانا» اظهار داشت: نظارت بر نحوه اخذ كمك‌هاي مردمي در مدارس بر عهده وزارت آموزش و پرورش است و در اين دستگاه نيز دفتر ارزيابي عملكرد و پاسخگويي به شكايات به تخلفات رسيدگي مي‌كند.
وي با بيان اينكه طبق قانون اساسي، تعليم و تربيت تا پايان دوره متوسطه، رايگان است، افزود: اگر اولياي دانش‌آموزان با هر گونه تخلفي از قبيل دريافت وجه از سوي مدارس مواجه شدند، مي‌توانند با مسئولان آموزش و پرورش مناطق، استان‌ها و وزارت آموزش و پرورش تماس گرفته و مسائل خود را مطرح كنند.
عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس با بيان اينكه كمك‌هاي اختياري و داوطلبانه مي‌تواند در پيشرفت آموزش و پرورش تأثيرگذار باشد، ادامه داد: براي ارتقاء امور تحصيلي و پرورشي واحدهاي آموزشي با مشاركت اولياي دانش‌آموزان، مديران مدارس بايد جلساتي برگزار كنند و اولياي دانش‌آموزان را در خصوص دريافت وجوه قانع كنند.
وي اضافه كرد: در صورتي كه اولياء دانش‌آموزان گلايه و شكوائيه‌اي داشته باشند به طور قطع مجلس نيز اين موضوع را بررسي كرده و از مسئولان وزارت آموزش و پرورش مي‌خواهد كه اين مسئله را با دقت و جديت پيگيري كند.
بشيري بيان داشت: اگر در خصوص نحوه ثبت‌نام و اخذ وجوه از خانواده‌ها، تخلفي از ضوابط و قوانين موجود وجود داشته باشد به طور قطع مجلس پيگيري خواهد كرد.
88/09/03
شماره:8809021735
" سخن معلم " قبلا مطلبی را در این مورد منتشر کرده بود که با توجه به اهمیت آن مجددا منتشر می شود :
« فصل ثبت نام و داستان تکراری و کهنه گرفتن پول ...
چرا مسئولان به جای انداختن توپ در زمین مدیران مدارس ، خود مستقیما مسئولیت آن را بر عهده نمی گیرند ؟
چرا مسئولان از ظرفیت های رسانه ای در جهت ایجاد یک دیالوگ ملی اثر بخش استفاده نمی کنند ...


-------------------------------------------------------------------
مدیران مدارس حق دریافت وجه اجباری ندارند
این جمله را تا کنون چند بار شنیده اید ؟
به این اظهار نظر توجه کنید :
مدیر کل رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مردمی آموزش و پرورش شهر تهران تاکید کرد: مدیران مدارس حق دریافت وجه نقد از والدین دانش آموزان را در فصل ثبت نام ندارند.
حسین محمد اصغری در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب افزود: تاکنون حدود 30 شکایت تلفنی داشته ایم که نسبت به سال گذشته بسیار کمتر بوده است.
مدیر کل رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مردمی آموزش و پرورش شهر تهران درباره علت کاهش شکایات مردم را تبلیغات رسانه ها در این زمینه عنوان کرد و گفت: همچنین ماموران ما به نحوه عملکرد مدارس در ثبت نام نظارت داشته اند که البته گزارش های آنان در زمینه تخلفات جمع آوری نشده است.
اصغری با اعلام راه اندازی سامانه 1520 آموزش و پرورش شهر تهران گفت: اگرچه این سامانه دارای کاربردهای بسیاری است اما پیش بینی می کنیم که بخش اعظم آن مربوط به شکایات مردمی شود که ما نیز از این پس راحت تر می توانیم به تخلفات مربوط به مدارس رسیدگی کنیم.
مدیر کل رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مردمی آموزش و پرورش شهر تهران درباره نحوه استفاده از این سامانه گویا گفت: مردم پس از ارسال پیام خود کد رهگیری دریافت می کنند که از طریق آن می توانند سئوال یا مورد شکایت خود را پیگیری کنند و با توجه به گزارشهای تهیه شده از سوی رسانه ملی درباره مدیران متخلف و دلخوری برخی از مدیران مدارس از این گزارش ما به هیچ وجه قصد مچ گیری مدیران خود را نداریم؛ اما آنها هم باید بدانند که نباید از قوانین و مقررات تخطی کنند.
پیش از این رسانه ملی در بخش خبری خود اقدام به تهیه گزارش از نحوه ثبت نام از برخی از مدارس دولتی کرده بود که طی آن سعی شده بود مدیران را به عنوان یک مجرم نشان دهند.
در این باره "مرتضی نظری" کارشناس امور آموزشی در این باره به مهر گفت: متاسفانه این گزارشها موجب دلخوری بسیاری از مدیران شده است و آنها عنوان می کنند که چرا همچون یک اختلاس گر مالی یا رشوه گیر متبحر در این گزارشها با آنها برخورد شده است.
به گفته نظری سرانه بسیاری از مدارس به آنها داده نشده است و مدیران مجبورند برای پرداخت قبوض آب و برق خود یا خرجهای معمول مدرسه از والدین کمک بگیرند.
اصغری در این باره ادامه داد: ما مدت زمان دریافت کمک مالی را مشخص کرده ایم و از مدیران خواسته ایم که تنها در فصل تابستان که زمان تحویل کارنامه و ثبت نام دانش آموزان است اقدام به دریافت وجه نقد نکنند.
مدیر کل رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مردمی آموزش و پرورش شهر تهران تصریح کرد: حالا اگر مدیری از این قانون تخطی کند مجرم و متخلف است و باید با آن برخورد کرد. ما نباید والدین دانش آموزان را مجبور کنیم که در زمان ثبت نام وجه نقد بپردازند یا زمان دریافت کارنامه پول بدهند.
اصغری در پایان خاطرنشان کرد: اگرچه پیش از این بارها اعلام کرده ایم که اداره مدارس بدون کمک مردم امکان پذیر نیست و امروز نیز بر آن تاکید داریم ولی مدیران نیز نباید موارد قانونی را زیر پا بگذارند.
هر کسی که اندکی با مسائل آموزش و پرورش سر وکار داشته باشد می داند که این جمله معمولا در این فصل از ثبت نام بارها از زبان مسئولان شنیده می شود !
چرا یک مدیر مدرسه مجبور به گرفتن پول از اولیا می شود ؟
لابد این مسئولان محترم و وظیفه شناس فراموش کرده اند که سرانه مدارس حداقل در این 4 سال به موقع پرداخت نشده است و حتی به عنوان نمونه سرانه سال 86 در سال 87 پرداخت گردیده است !
آیا مسئولان به وظایف خود به صورت کامل عمل می کنند که انتظار اجرای کامل قانون را از زیر دستان خود دارند ؟
وقتی همان اندک سرانه مدارس در زمان خود پرداخت نمی شود برای یک مدیر و یا به عبارت بهتر " کارپرداز " چه چاره ای می ماند غیر از این که بخواهد با انواع دور زدن ها و توجیهات از اولیا پول بگیرد ؟
ما در این جا قصد نداریم تا از این شیوه کمک گرفتن از مردم دفاع کنیم اما سوال ما حداقل از مسئولان آموزش و پرورش این است که چرا خود مستقیما بار توجیه این مساله را به دوش نمی گیرند ؟!
چرا مسئولان آموزش و پرورش بدون آن که در این زمینه مسئولیتی را متوجه خود کنند دائما توپ را در زمین مدیران مدارس می اندازند ؟
آیا دیواری کوتاه تر از دیوار این افراد پیدا نمی شود ؟!
مسئولانی که به محض صدور اطلاعیه یک تشکل که فرهنگیان را متوجه حقوق قانونی خود می کند بر می آشوبند و پای انواع و اقسام نیروها را به آموزش و پرورش باز می کنند و سریعا در رسانه ها حاضر شده و از عملکرد خود دفاع می کنند و از سیر تا پیاز ماجرا را برای مردم کالبد شکافی می کنند چرا در این مورد عمومی در رسانه ها حاضر نمی شوند ؟!
مسئولان بهتر است به جای معرفی شماره تلفن و توسعه برورکراسی زاید و دست و پاگیر برای رسیدگی به شکایات مردم ، خود را مستقیما در معرض قضاوت و داوری مردم از طریق رسانه ها قرار دهند !
چرا مسئولان برای گشودن یک تحول فرهنگی و گفت و گوی موثر و سازنده برای رسیدن به یک اجماع ملی و راه گشا اقدام نمی کنند ؟
چرا برای حل این مساله از کارشناسان مستقل و تشکل های غیر دولتی کمک گرفته نمی شود ؟
این دور باطل تا کجا باید ادامه یابد ؟
شعار بس است باید عمل کرد ...