متن کامل یادداشت را در ادامه مطلب بخوانید
دیروز در مدرسه که بودم معاون پرورشی مدرسه خطاب به دبیران گفت که قصد دارد در زنگ دوم انتخابات شورای دانش آموزی را در کلاس ها برگزار کند !
معمولا مدارس انتخابات را کلاس به کلاس برگزار می کنند و کم تر دیده شده است که دانش آموزان از تریبون مدرسه بتوانند پیام خود را به دیگران برسانند .
اما چند نکته مهم در این انتخابات بود .
بر خلاف سال های پیش که انتخابات با تبلیغات فراوان برگزار می شد امسال هیچ شور و هیجانی مشاهده نمی شد !
به نظر می رسد که فضای مدرسه نیز تحت تاثیر فضای کلان جامعه قرار گرفته باشدو این هشداری است برای دلسوزان ...
نکته مهم دیگر ، نحوه و فرآیند برگزاری انتخابات بود .
اگرچه این را نمی توان به همه مدارس تعمیم داد اما به عنوان یک مورد در یک جامعه آماری می تواند قابل مطالعه باشد .
حدود 40 نفر برای انتخابات ثبت نام کرده بودند اما فقط نام 12 نفر به عنوان نامزد در تابلو ثبت شده بود .
وقتی علت را جویا شدم گفتند که چون جمعیت زیاد بود و برای این که وقت بچه ها گرفته نشود سعی کرده ایم تا افرادی را به صورت قرعه کشی انتخاب کرده و به بچه ها معرفی کنیم !
نکته جالب این است که کل اعضای شورای دانش آموزی 12 نفر مشتمل بر 9 نفر عضو اصلی و 3 نفر عضو علی البدل است و در واقع شورای دانش آموزی از قبل توسط مدرسه انتخاب شده بود !
و جالب تر این که کسی از دانش آموزان " انتخاب نشده " و یا سایرین به این موضوع اعتراضی نکرد و معلمان و کادر مدرسه هم در برابر این موضوع واکنشی نشان ندادند !
شاید برای اکثر معلمان سپری کردن زمان و به انتها رساندن کلاس و پر کردن ذهن دانش آموزان از محفوظاتی که عملا به درد وی در آینده نخواهد خورد مهم تر از پرداختن به " آماده شدن برای زندگی " باشد !
و برای دانش آموزان نیز که تسلیم این وضعیت شده اند تابلو نشدن در کلاس و مدرسه و پیروی از فرامین بزرگترها مهم تر از " استقلال شخصیت " و " حس ابراز وجود " باشد !
روزمرگی تا مغز استخوان رسوخ کرده است ...
به نظر می رسد ما فقط مسائل و جریانات دور و کلان را رصد می کنیم و حوصله و یا توان پرداختن به مسائل جزئی را نداریم !
غافل از آن که آینده از امروز ساخته می شود و کسی که در سنین پایین که مقارن با شکل گیری شخصیت به ویژه جنبه اجتماعی آن است اگر رفتارهای جمعی و یا احترام به نظرات دیگران و جمع را تجربه نکرده باشد نمی توان در سنین بزرگسالی او را وادار به بروز چنین رفتارهایی نمود .
مفاهیمی چون " آزادی " ، " دموکراسی " ، " احترام به حقوق مخالف " و... باید آموخته و سپس تمرین شوند .
این ها را نمی توان در قالب چند جمله به دانش آموزان آموزش داد !
وقتی که در مقیاس کوچک به این مسائل اهمیت داده نمی شود چگونه می توان در مقیاس کلان انتظار اجرای آن را داشت ؟!
همیشه " راس " انعکاسی از " قاعده " است .
یاد آن جمله آن کشیش مسیحی افتادم که اول می خواست جهان را تغییر دهد اما در پایان متوجه شد که باید اول " خود " را تغییر می داد ...
این دور تسلسل تا کی ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر