۱۳۸۹ بهمن ۱۵, جمعه

نامه کانون صنفی معلمان به ریاست قوه قضاییه در اعتراض به وضعیت هاشم خواستار


                                                   به نام خداوند جان و خرد

حضور محترم رییس قوه ی قضاییه جمهوری اسلامی ایران، آیت ا... لاریجانی
همانگونه که می دانید هاشم خواستار، فرهنگی بازنشسته ی مشهدی و عضو کانون صنفی معلمان، بیش از نوزده ماه است که در زندان به سر می برد. وی ابتدا در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ و در پارک ملت مشهد دستگیر وپس از یک ماه و نیم بازداشت، با وثیقه ۳۵ میلیون تومانی آزاد ،اما دوباره پس از49 روز،دستگیر و به زندان وکیل آباد مشهد برده شد. ایشان در دادگاه بدوی به شش سال حبس محکوم گردید،که حکم وی در دادگاه تجدید نظر،به دو سال زندان کاهش یافت. این فرهنگی بازنشسته،از تاریخ ۲۵ شهریور ۸۸ تاکنون در زندان وکیل آباد مشهد نگهداری می‌شود و در این مدت اجازه نیافته است که از مرخصی قانونی بهره مند شود.
خواستار پیش از انقلاب در مبارزه با رژیم گذشته فعال بوده و در شهر محل خدمتش درآذربایجان با مبارزان همکاری کرده است، چنانکه پس از انقلاب او را برای شهرداری آن شهر نامزد می کنند اما به عشق خدمت در زادگاه خود – بیرجند - شهرداری را نمی پذیرد. سپس به بیرجند می آید و نخست به اداره ی کشاورزی می رود و مدتی نیز در بنیاد مستضعفان به کار مشغول می شود و در پایان در آموزش و پرورش،هنرآموز کشاورزی می شود. خواستار به گواه همکاران و نزدیکان اش معلمی بسیار دلسوز و پرتلاش بوده است و در سال های خدمت توانسته است شاگردانی پایبند به اخلاق پرورش دهد.
وی در زندان دچار بیماری های گوناگونی مانند آرتروز،کاهش بینایی، ناراحتی گوارشی و ... شده است.هفته ی گذشته پس از کشمکش های چند ماهه، در بیمارستان امام رضای مشهد مورد عمل جراحی هموروئید قرار گرفت.در تمام مدت حضور او در بیمارستان، چندین نگهبان از او محافظت می نمودند. او را با غل وزنجیر ودست بند به بیمارستان آورده- پیش و پس ازعمل - به تخت می بندند و با همان وضع به زندان می برند. تنها در زمان عمل و به هنگام بیهوشی غل وزنجیر را باز کرده اند – عکسی در اینترنت گویای این احوال است. خانواده ی او در مدت بستری اش تنها دو بار و آن هم به مدت یک ربع ساعت، توانسته اند با وی دیداری داشته باشند. کسانی که برای دیدار با نزدیکان بیمار خود به بیمارستان آمده بودند او را به چشم زندانی خطرناکی می نگریسته اند.
اکنون هم که نیاز بیشتری به مواظبت دارد، علی رغم اصرار و تعهد خانواده برای مواظبت از او در منزل، به زندان برده شده است که این کار ممکن است باعث عفونت زخم هایش شود. خواستار 30 سال از عمر خویش را در راه تعلیم علم وتربیت اخلاقی فرزندان این کشور صرف کرده است. او یک معلم است؛ معلم در فرهنگ دینی و ملی ما بسیار مورد احترام می باشد. حضرت علی(ع) که الگوی رفتای ما،بویژه حاکمان،بوده و باید باشد،خود را بنده ی معلم خویش می داند و حضرت محمد (ص) درجنگ بدر، کفار اسیری را که می توانستند ده مسلمان را خواندن و نوشتن بیاموزند،آزاد می نمود. کتاب آسمانی ما به قلم قسم می دهد واز فضیلت های یک عالم،شاگردی معلمانی است که از محضرشان فیض برده است. در فرهنگ ایرانی و در خانواده نیز آموخته ایم که پدر، مادر وآموزگاران خود را دوست داشته ومحترم بشماریم.
ریاست محترم قوه ی قضاییه، بی تردید نگهداری معلمی 57 ساله و بازنشسته در این وضع، بازی کردن با آبروی نظام اسلامی است.از این رو کانون صنفی معلمان ایران،از شما درخواست دارد،به حرمت 30 سال خدمت و تربیت فرزندان ایران و جایگاه والای معلم در فرهنگ دینی و ملی ایرانیان، در برخورد با این فرهنگی دلسوز وگرانقدر،تجدید نظر نمایید. باشد که خانواده،فرزندان و همکاران ایشان دعاگوی شما باشند.

                                                                              کانون صنفی معلمان ایران
                                                                                     12/11/1389

هیچ نظری موجود نیست: