" نقد یک پندار " ... و یک پانویس از سخن معلم

علی رضا هاشمی ، دبیر کل سازمان معلمان ایران :

جناب عبداللهی عزیزرا باوراین است که"مصلحتی بالاترازحقیقت وجود ندارد" ومی پرسدآیا تسلیم مصلحت بینی ها شدن باعث تعطیلی"خردخود بنیاد نخواهد شد"؟ البته قضاوتی نیزمی کنند که: " خیلی ازفعالان صنفی به خاطر پاره ای از مصالح (ذبح حقیقت) درحوزه عمومی علیه......موضعی نمی گیرند " !
بنده درگذشته در زمینه فعالیت های ترکیبی نظرم را داده ام .
در شرایط امروز ایران فرار از فعالیتهای ترکیبی« نه شدنی ونه مطلوب است » ، حال گزاره صدر کلام مد نظرم می باشد که به باور من از اشتباهات مشهور در جامعه ماست واز پایه نادرست است !
 دراجتماعیات"هیچ حقیقتی برتر از مصلحت نیست" بله ، درست این است که در اجتماعیات"من قال" بسیار مهم تراز "ماقال" است .
ادامه دارد ...

ذکر این نکته مهم است :
آقای شیرزاد عبداللهی در کامنتی با عنوان " تفاوت مشاجره با انتقاد "  این گزاره ها را مطرح کرده است .
این در حالی است که آقای عبداللهی به  همان آموزه هایی که خود مطرح می کنند نیز چندان پای بند نیستند و اگر مصلحت و نه حقیقت  ایجاب کند و از سوی دیگر ، هدف وسیله را توجیه کند به راحتی حقیقت و حتی صورت مساله کنار گذاشته می شود !
چنان چه ایشان مایل باشند در یک یادداشت تفصیلی در اثبات گزاره ها خواهیم نوشت ...