۱۳۸۸ دی ۲۵, جمعه

نگاهی به مناظره های تلویزیونی ...تاکتیک و یا استراتژی !


































چندی است که بازار مناظره های تلویزیونی داغ شده است .


از منظر متدولوژی جریان های سیاسی و گذار از یک جامعه سنتی به یک جامعه مدنی این قضیه می تواند امری مثبت به شمار آید .


قبلا هم گفته ایم که ظرفیت سازی برای گفت و گو و اقناع افکار عمومی در یک پروسه آزاد و دموکراتیک تحولی مثبت و قابل احترام است .


اما در تحلیل این مساله باید اول این سوال را مطرح کرد که این مناظره ها با چه هدف و یا اهدافی صورت می گیرند ؟


1-در جامعه ما رسم شده است که نزدیک به موسم انتخابات حاکمیت ( دولت ) قدری با مردم مهربان تر می شود و پس از پشت سرگذاشتن آن ، روابط به حالت قبل بر می گردد !


در واقع حاکمیت با تحلیل رفتار شناسی گروه ها و برآیند آن در جامعه با نگاه به گذشته و نیز با آگاهی از " حافظه سیال و زودگذر تاریخی ملت ایران " سعی می کند تا معادلات خود را به تدریج به مرحله اجرا بگذارد .


اگرچه با گسترش روزافزون تکنولوژی های ارتباطی و انقلاب در " فضای رسانه ای " و " بالا رفتن طبیعی سطح توقعات و انتظارات شهروندان " دیگر این مساله نمی تواند ابزاری کارآمد برای ادامه روال گذشته باشد .


آیا برگزاری این گونه مناظره ها به علت صدور بیانیه های آقایان موسوی و کروبی و احترام به نظرات آن ها صورت گرفته است و یا این که در پیش بودن " بهمن " موجب اتخاذ این تاکتیک شده  است ؟


می توان گفت ...
اگر حاکمیت احترامی برای این دونامزد ریاست جمهوری قائل بود زودتر از این و در بیانیه ها و اطلاعیه های قبلی آن دو به اتخاذ چنین موضعی دست می زد !


در واقع آیا هراس از آینده و بیم تکرار حادثه ای چون 25 خرداد موجب اتخاذ چنین موضعی گردیده است؟


2-آقایان موسوی و کروبی در دو بیانیه مشخص و بدون ابهام ، به ارائه 5 راهکار برای برون رفت از وضعیت موجود پرداخته اند .


حاصل مشترک این دوبیانیه در مواردی کاملا جزئی ناظر بر یک روح و انسجام مشخص است .


مواردی نظیر اجرای کامل قانون اساسی و احترام و التزام عملی به حقوق ملت در برابر حاکمیت، مسئولیت پذیری افراد مسئول در مقابل اختیارات و اقدامات خود ، آزادی زندانیان سیاسی و مطبوعاتی ، آزادی فعالیت احزاب و نهادهای مدنی و.. -که البته همه این ها در اصول قانون اساسی مورد تاکید قرار گرفته اند- ، خارج کردن رسانه ملی از انحصار یک تفکر خاص و... مخرج مشترک این بیانیه ها و قبل از آن بوده اند .


اما سوال این است که آیا واقعا اقدامات عملی و قانع کننده در این راستا صورت گرفته است ؟


پس از گذشت ماه ها از صدور و اعلام مواضع این دو نامزد اصلاح طلب کدام گام عملی برای برداشت این دیوار بی اعتمادی اتخاذ شده است ؟


اگر واقعا آن گونه که آقای زاکانی در مناظره با آقای اطاعت گفت حرمت این نامزدها باید نگاه داشته شود پس پخش چندین باره شعارهای موهن و تاسف برانگیز نسبت به آقایان موسوی و کروبی و خاتمی از این رسانه به اصطلاح " ملی " چه معنایی می تواند داشته باشد ؟


نسبت دادن الفاظ سخیف و بی مایه از سوی یک سخنران مذهبی نسبت به شهروندان و پخش چند باره آن از سوی این رسانه با کدام رفتار سیاسی معقول و منطقی تطابق و همخوانی دارد ؟


کدام یک را باید باور کرد ؟


( البته شاید بتوان گفت که ما ایرانی ها قبل از آن که وارد فاز گفت و گو شویم قبلا باید توانایی های فیزیکی و سخت افزاری منهای عقل و منطق را به رخ یکدیگر بکشیم و یا در صورت نجابت تاکتیک " قهر " را در پیش بگیریم ! )


سخن آخر :


اگر انجام این گونه مناظره ها متکی بر یک نهادینه شدن یک " استراتژی پایدار " در مناسبات میان فردی است و به منظور مدیریت مقطعی بحران صورت نمی گیرد و نیز به زعم اصحاب قدرت برای فرونشاندن التهاب و پتانسیل اعتراضی به منظور " رد کردن گردنه " صورت نمی گیرد و یا در یک تحلیل بدبینانه با هدف " چهره سازی برای پوشاندن چهره های اصلی " انجام نمی شود این قبیل اقدامات امری مثبت و روبه جلو است ، در غیر این صورت و در نهایت غیر از بلندتر کردن دیوار " بی اعتمادی " و " پیچیده تر کردن بحران مشروعیت " عاید دیگری را نصیب طراحان  آن نخواهد کرد ...


۹ نظر:

فرشاد نوروزپور گفت...

درود علي آقا.

البته يك نكته اساسي رو فراموش نكنيم . اين مناظر ها هر جه پشتش باشد بر روي قشر وسيعي از مردم بويژه عوام و توده تاثير دارد . همان چيزي كه من در مناظره دكتر اطاعت دقيقا در جمعي آن را حس كردم.

اما نكته مهم اينجاست كه در اين مناظره ها بايد مطهري ها و اطاعت ها صحبت كنند نه كواكبيان ها.

اگر مصداق بياورم در مناظره آقاي كواكبيان اينشان آقا آقا بر لب داشت و نگران عاقبتش در مجلس ،‌ اما جسارت دكتر اطاعت به اندازه اي بود كه از نبوي و تاج زاده در بند بگويد . به اعتراف كند كه نامه مجلس ششم را امضا كرده و بگويد كه به حمايتش از مهندس موسوي افتخار مي كند.
باري ،‌ به نظر ينده جريان داشتن اين مناظره فعلا به نفع ماست .

سخن معلم گفت...

سلام
دوست من
فرشاد
دراین نکته که انجام این گونه مناظره ها پیام جنبش سبز ایران را به اعماق توده ها می برد کاملا موافقم .
اما نباید توقعات خود را از حاکمیت در حد انجام یک مناظره بدون دستاورد عملی پایین بیاوریم !
باید ببینیم کجا بودیم ، در چه موقعیتی هستیم و به دنبال چه باید باشیم ؟
سبز و پیروز و پایدار باشید.

سخن معلم گفت...

البته آقای فرشاد نکته دیگری که فراموش کردم این بود که نسل روشنفکر و الیت جامعه سعی می کند کم کاری ها و یا احتمالا فقدان ارتباط دوسویه با توده ها را از طریق قهرمانان و رسانه ای که اصولا قابل اعتماد نیست جبران کند و این یک نقطه ضعف اساسی برای جنبش سبز ایران خواهد بود .
سبز و پیروز و پایدار باشید.

ناشناس گفت...

شما که ادب بلد نیستی وبلاگ نزن
آهان شعارتون هم این بود که :
ادب مرد به ز دولت اوست
آقای اطاعت معلوم نیست چه جوری مدرک دکتری گرفته اند
آقای مطهری هم که گویا قضیه را اشتباه گرفته اند آخه شما که آداب مناظره رو بلد نیستید دیگه چرا خوشحالید

ناشناس گفت...

زرد باشید

سخن معلم گفت...

دوست محترم ناشناس
سلام
1- لطفا مصادیق بی ادبی را بفرمایید تا رفع ابهام کنیم.
2- در مورد مدرک دکتری ایشان بنده خبر خاصی ندارم اما در مورد مدارک بسیاری از مردان احمدی نژاد می توانم چیزهایی مستند بگویم ضمن آن که باید به محتوای سخن توجه کرد نه گوینده مطلب !
3- ما در مورد آقای مطهری صحبتی نکرده ایم!
از نظر شما فکر می کنم ایشان هم خارج از دایره اصول گرایان قرار گرفته اند !
4-آداب مناظره را باید از آقای احمدی نژاد یاد گرفت !!
5- کاش در موضوع صحبت می کردید .
6- عصبانی نباشید !
7- سبز و پیروز و پایدار باشید.

پارسا گفت...

خطاب به ناشناس
سلام
من جند بار متن نظرهارو خوندم
ولی چیزی که بی ادبی تلقی بشه ندیدم
حتما شما هم مثل رییستون جناب احمدی نژاد چشم بصیرت دارید

آفتاب فردا گفت...

این مناظره ها بعد از این همه دستگیری ها و با این استبداد حاکم چه مفهومی دارد جز اینکه بگویم که شیره می مالند که وضعیت ریاکارانه سابق بیافرینند.

سخن معلم گفت...

دوست من
آفتاب فردا
سلام
از برخورد مجدد شما صمیمانه سپاسگزاریم .
مطلب ما هم تا حد زیادی با دیدگاه شما مشابهت دارد .
البته همین مقدار را هم آقایان تحمل نکرده و ورود افراد دگر اندیش به رسانه همگانی را نوعی به رسمیت شناختن افکار و جریان مخالف می دانند !
شاید حتما ...
سبز و پیروز و پایدار باشید.