آقای مهدی سپهر ، مطلبی را با عنوان " جنس بیمه معلمان " در وبلاگ خود با نام " جامعه ، فرهنگ و توسعه " نگاشته است .
اعلام تلاش برای ارائه خدمات بیمه طلایی برای فرهنگیان از طرف وزیر آموزش و پرورش در اسفند ماه سال گذشته بسیاری از معلمان را در مدارس سخت درگیر بحث ها و گفتگوهای بسیاری پیرامون این موضوع و جدیت وزیر جدید در ارائه خدمات بسیار متفاوت نمود. صفت طلایی برای بیمه در ذهن معلمان آنها را امیدوار به بهره مندی از خدمات بیمه ای مشابه با برخی از کارمندان دولت مثل کارکنان بانک ها و برخی از نهادها و سازمان های دیگر نموده بود. بیمه طلایی در نزد بسیاری به معنای عدم پرداخت مبلغی به عنوان فرانشیز همراه با حق بیمه متناسب بود.
ابتدا هیچ کس از محتوای دقیق و شرایط این بیمه خبری نداشت. در اردیبهشت سال جاری معلمان با مشاهده فیش حقوقی این ماه خود متوجه کسر مبلغ ۱۲۰۰۰تومان به صورت ماهانه بعنوان حق عضویت هر نفر جهت بیمه طلایی شدند. این مساله برای خیلی ها غیر قابل تحمل بود چراکه آنانی که دارای افراد تحت تکفل بیشتری بودند پرداخت این مبلغ بسیار زیاد و سرسام آور می شد، در نتیجه بسیاری از آنان در خواست انصراف از عضویت در این بیمه دادند. در ابتدا وزیر محترم و مسولان رفاه آموزش وپرورش از پرداخت نیمی از این مبلغ توسط وزارت خانه خبر داده بودند.
علاوه بر این مساله عدم نظارت و ضعف ضمانت های اجرایی قانونی در این زمینه، عملا این قانون، نارضایتی بسیاری از معلمان را فراهم نموده است. به عنوان مثال نرخ پرکردن دندان در دندانپزشک 70 هزار تومان است. ولی اگر خواهان فاکتور برای ارائه به بیمه باشی این نرخ به 110 هزار تومان افزایش می یابد. یعنی با سقف 200 هزار تومان برای خدمات دندان پزشکی عملا هیچ اتفاقی نمی افتد . چرا که پرداخت 110 هزار تومان و سپس دوندگی برای دریافت این مبلغ از بیمه، با کسر 20 درصد فرانشیز پرداختی بیمار و از طرف دیگر پرداخت ماهیانه 12 هزار تومان حق بیمه این قانون را تا حد یک توهین به قشر معلمان پایین می آورد!
این مساله در مورد سایر خدمات بیمه ای مشمول دیگر هم کم و بیش صدق می نماید.
آنچه خواسته بسیاری از معلمان است قائل نشدن تبعیض بین آنها و دیگر کارمندان دولت که از چنین خدماتی استفاده می کنند است و وزیر محترم باید تلخی کام معلمان از این نارساییهای بیمه ای را بر طرف سازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر