تغییر ساعت در شهری مثل تهران به امری پیچیده و لاینحل تبدیل شده است .
با این که در اکثر مناطق تهران مدرسه به اندازه کافی وجود دارد اما برخی از اولیا به دلایل مختلف و احتمالا موجه ترجیح می دهند که فرزند و یا فرزندانشان در مدارسی دورتر از محل سکونت ثبت نام شوند . از سوی دیگر ، ناکافی بودن و یا معیوب بودن سیستم سرویس مدارس در کنار خرده فرهنگ ها و هنجارهای تعریف نشده و غیر رسمی در مورد تبیین و تعریف " زندگی " و نیز هوشمند نبودن سرویس عمومی ، موجب استفاده از وسایل نقلیه شخصی برای انتقال دانش آموزان به مدارس می شود .
از این رو شاهدیم که با بازگشایی مدارس و در مهر ماه ترافیک واقعا غیر قابل تحمل و وحشتناکی در خیابان های تهران به راه می افتد !
آیا مقصر مدارس هستند ؟
آیا دستکاری در ساعت شروع مدارس می تواند کمکی به حل موضوع کند ؟
آیا تعریف دو زمان و یا شیفت یکی برای مدارس و دیگری برای ادارات می تواند مساله را تعریف و یا تعدیل کند ؟
در این مدت واقعا چه فرهنگ سازی و یا آموزش عمیقی برای ترجیح منافع جمع بر منافع فردی و یا شخصی اعمال شده است ؟
آیا صورت مساله آیین نامه ها و قوانین هستند ؟
از هر چه که بگذریم در جامعه ما هر نوع حل مساله موقتی و رویکردی مسکن گونه دارد !
زمانی به فکر مشکلات برق می افتیم که بی برقی آزارمان می دهد !
زمانی به اهمیت " گاز " پی می بریم که به دلیل افت فشار گاز با خانه های سرد مواجه می شویم !
زمانی به یاد مایه حیات " آب " می افتیم که آسمان به داد ما نرسیده است !
و....
اکنون در آستانه مهر ماه به فکر مسائل ناشی از ترافیک آن و مسائل مربوط به آن افتاده ایم !
از یک سو وزیر آموزش و پرورش " تغییر ساعت مدارس را مساله حاکمیتی می داند " ( 1 ) اما در طیف دیگر ، رئیس آموزش و پرورش شهر تهران تغییر ساعت مدارس را اصولا نمی پذیرد ( 2 )
این نشان می دهد که واقعا در مسئولان هم تفاهم و یا اصول مشترکی برای نگریستن به " حل مساله " به عنوان یک رویکرد ناشی از خرد جمعی به وجود نیامده است و هر طیفی فکر می کند که ناجی جامعه و سوپر من آن است !
بسیاری از مشکلات و مسائل جامعه ریشه در فرهنگ و نوع نگاه به پدیده ها دارد و بهترین کار برای رسیدن به یک اجماع جمعی نه " زور و جبر " که تکیه بر گفت و گو و استفاده از پتانسیل های رسانه برای اقناع جامعه دارد .
یا زمان آن نرسیده است که بنگریم و بشنویم !
و یا ....
چو فردا شود فکر فردا کنیم !
اگر فردایی باشد ....
( 1 )
وزير آموزش و پرورش:
تغيير ساعت کاري در پايتخت کار حاکميتي است
وزير آموزش و پرورش گفت: ساماندهي سرويس هاي مدارس در اختيار ما نيست و مربوط به خودشان است. دکتر حميدرضا حاجي بابايي در گفت و گو با ايسنا، در باره علت افزايش بيش از 100 درصدي نرخ سرويس هاي مدارس بيان کرد: ساماندهي سرويس هاي مدارس در اختيار ما نيست و مربوط به خودشان است. وي همچنين در پاسخ به اين سوال که چرا آموزش و پرورش مخالف اجراي مصوبه شورايعالي ترافيک کشوردر خصوص تغيير ساعت کاري در پايتخت است گفت: اين يک کار حاکميتي در کشور است و در دولت بايد بررسي شود. حاجي بابايي افزود: مجموعه شهر تهران فقط آموزش و پرورش نيست و بايد تصميم گيري شود و هر تصميمي از سوي کارشناسان ارائه شود ما نيز به آن عمل مي کنيم.
روزنامه مردم سالاری - نسخه شماره 2412
( 2 )
تغییر ساعت مدارس پایتخت را نمی پذیریم
چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۸۹
رئیس آموزش و پرورش شهر تهران با بیان اینکه به زودی در وزارت کشور جلسه ای برای تغییر ساعت کار مدارس و ادارات همزمان با آغاز سال تحصیلی 90-89 برگزار می شود گفت: در این جلسه مواضع خود را محکم و قوی مبنی بر مخالفت با این طرح عنوان می کنیم و آن را نمی پذیریم.
ذکریا یازرلو در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: علت مخالفت ما با شروع کار مدارس یک ساعت دیرتر از ادارات و در ساعت 8:30 دقیقه این است که والدین دانش آموزان باید زودتر از فرزندانشان خانه را ترک کنند و این یک ساعت آنها را تنها بگذارند.
رئیس آموزش و پرورش شهر تهران ادامه داد: البته این یک مشکل اجتماعی است و ربطی به آموزش و پرورش ندارد ولی باید طوری برنامه ریزی شود که دانش آموزان آسیبی نبینند.
در سال گذشته نیز یازرلو با طرح تغییر ساعت مدارس به دلیل اینکه پس از گذشت یکماه از سال تحصیلی اعلام شده بود و بهم ریختگی برنامه ریزی مدارس را در پی داشت مخالفت کرد.
یکی از مشکلاتی که در این طرح وجود دارد، مدارس دو شیفته و پایان کار شیفت دوم مدارس در شب و آسیبهای احتمالی اجتماعی ناشی از آن است که موجب مخالفت آموزش و پرورش با طرح تغییر ساعت مدارس می شود. "
۱ نظر:
سلام
خسته نباشيد.
مرسي كه به وبلاگم اومدي.
كلي خوشحال شدم از اينكه وبلاگت رو ديدم.
موفق باشي.
ارسال یک نظر