کارمندان دولت خوش حساب ترین اقشار در پرداخت مالیات هستند ؛ چه بخواهند و یا نخواهند قبل از آن که حقوق خود را دریافت کنند این مالیات از حساب آن ها کسر شده است و هیچ گاه مانند اصناف و مطابق ماده 84 قانون مالیات های مستقیم ، جایزه خوش حسابی هم به آن ها تعلق نمی گیرد !
البته تا این جا سخنی نیست واگر همه افراد و نهادها به طور یکسان و بدون تبعیض این اصل را راعایت کنند عین عدالت است هرچند متاسفانه اخبار رسمی و غیر رسمی خلاف این ها را نشان می دهد ...
اما موضوع اصلی این یادداشت پرداخت مالیات توسط کارمندان و یا معلمانی است که اصطلاحا زیر خط فقر هستند !
طبق قانون ، اگر حقوق یک فرهنگی بیش از 437500 تومان باشد ملزم به پرداخت مالیات است . این مبلغ درج شده در حکم کارگزینی است و ارتباطی به برخی کسورات نظیر صندوق بازنشستگی ، بیمه و... ندارد .
اگر حقوق فرد بیش از این مبلغ باشد مشمول ده درصد مالیات می شود .
حال باید این سوال را از مسئولان که " رفاه و معیشت معلمان خواب را از چشمان آن ها ربوده وپرسش از حقوق معلمان را مرتبط با حوزه کار هیچ کس و حتی خبرنگاران نمی دانند " مطرح کرد که :
" چرا و در زمانی که اکثریت معلمان زیر خط فقر هستند ( حتی اگر میانگین نرخ رسمی حقوق اعلام شده 645 هزار تومان را بپذیریم ) باید ملزم و محکوم به پرداخت مالیات باشند ؟ !
در واقع ، مطابق با نرخ رسمی حقوق ، هر معلم در ماه در کنار کسر انواع کسورات ، مبلغ 216500 ریال باید بابت مالیات پرداخت کند !
حاصل ضرب این مبلغ در عدد 12 به تعداد ماه های سال رقم قابل توجهی برای معلمی می شود که همواره زیر خط فقر به سر برده است !
از سوی دیگر ، نرخ تورم رسمی اعلام شده توسط بانک مرکزی دولت آقای احمدی نژاد 12 درصد و میزان افزایش حقوق 6 درصد بوده است ، در حالی که بر خلاف قوانین موجود اولا هیچ تناسبی بین این دو وجود ندارد و نیز تغییری در پرداخت مالیات با توجه به این مالتفاوت هم محاسبه نگردیده است !
پس نتیجه گیری منطقی آن است که ....
با توجه به خط فقر و وضعیت معلمان ، آن ها را از پرداخت مالیات معاف کنید !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر